Afstandssterren en -galaxies zenden radiogolven uit die ons in staat stellen de beweging ervan te begrijpen. Door nauwkeurige metingen kunnen we bepalen of een signaal zich van ons verwijdert of juist naar ons toekomt. Deze methode is toegepast om te begrijpen hoe ons Zonnestelsel zich binnen onze Galaxie beweegt. Recentelijk zijn verrassende resultaten gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Physical Review Letters, waar onderzoekers van de Universiteit van Bielefeld in Duitsland een onthulling deden: onze Zon beweegt drie keer sneller dan eerder werd voorspeld.
Cruciale Observaties uit Europa
Het standaardmodel voor het beschrijven van het Universum is gebaseerd op de Big Bang-theorie en hoe materie sindsdien is verspreid. Dit impliceert de expansie van het Universum, een bepaalde snelheid van materieverplaatsing en de structuur van de sterrenstelsels zoals we die nu kennen. De Big Bang vormt de basis van ons standaardmodel.
Echter, deze nieuwe studie hanteert een andere benadering door gebruik te maken van een specifiek instrument: Lofar (Low-Frequency Array). Dit radiotelescoopnetwerk bestaat uit ongeveer 20.000 antennes die zijn verspreid over Nederland, Duitsland, Polen, het Verenigd Koninkrijk, Zweden, Letland, Ierland en ook in Frankrijk, nabij Nançay.
Dankzij de omvang van dit Europese netwerk kan een schat aan gegevens worden verzameld over nabijgelegen en verre sterrenstelsels en hun beweging ten opzichte van ons. Dit is cruciaal voor dit type analyse, waarbij het doel is om onze eigen beweging te bepalen door zich te concentreren op een verscheidenheid aan bronnen.
Een Snelheid van 3,7 Keer Hoger dan Verwacht
Door statistische methoden toe te passen, konden de onderzoekers een beter inzicht krijgen, waardoor bevestigingsbias kon worden verminderd. De verzamelde gegevens maakten het mogelijk om een duidelijke en realistische afbeelding te krijgen van wat er werkelijk aan de hand is. Uiteindelijk bleek dat de geconstateerde afwijking veel grootser was dan wat eerder werd voorspeld: ons Zonnestelsel zou wel 3,7 keer sneller bewegen dan men dacht. Deze enorme discrepantie verrast, vooral omdat het indruist tegen een model dat decennialang als solide gold.
Desondanks zijn de auteurs van de studie ervan overtuigd dat hun bevindingen betrouwbaar zijn en dat ze voldoende gegevens hebben om hun theorie te onderbouwen. Sterker nog, deze nieuwe waarnemingen zouden ook enkele onregelmatigheden kunnen verklaren die recentelijk zijn gevonden bij quasars, waarvan de signalen niet volledig overeenkwamen met de voorspellingen van de modellen.
Een Nog Onvolmaakt Model
Maar waarom is er zo’n groot verschil als dit inderdaad waar is? Maak je geen zorgen, ons Zonnestelsel is er niet op uit om een dolle race door onze Galaxie te maken! Het lijkt simpelweg te gaan om variaties in de materieverdeling door het Universum na de Big Bang.
De modellen veronderstellen dat deze verspreiding gelijkmatig is verlopen, met een gelijke verdeling in alle richtingen, met slechts enkele onregelmatigheden. Deze ontdekking suggereert echter dat deze variaties veel ingrijpender kunnen zijn dan eerder gedacht.
Met andere woorden, ons standaardmodel van de kosmologie moet lichtjes worden herzien, omdat het gebaseerd is op een model dat te perfect lijkt om echt te zijn. De onderzoekers hopen in de nabije toekomst verder te gaan met observaties, met name via de Square Kilometer Array (SKA), een nog geavanceerdere radiotelescoop dan Lofar, die vanaf 2027 wordt verwacht.
