Recent onderzoek heeft onthuld dat ons zonnestelsel zich veel sneller door het universum beweegt dan tot nu toe werd aangenomen. Dit baanbrekende resultaat uit een studie van de Universiteit van Bielefeld daagt de bestaande astronomische theorieën uit.
Het onderzoek, onder leiding van astronoom Lukas Böhme, richtte zich op de richting en snelheid van de beweging van ons zonnestelsel. Door de distributie van zogenaamde radiogalaxieën te analyseren, ontdekten de wetenschappers dat deze verafgelegen sterrenstelsels die zeer krachtige radiogolven uitzenden, een subtiele aanwijzing geven over de beweging van ons zonnestelsel.
Radiogolven, die een zeer lange golflengte hebben, kunnen door stof en gas heen dringen, waardoor radiotelescopen sterrenstelsels kunnen observeren die met optische instrumenten onzichtbaar zijn. Tijdens de beweging van ons zonnestelsel ontstaat een soort ’tegenwind’ die zich vertaalt in een lichte toename van het aantal radiogalaxieën in de richting van de beweging van ons zonnestelsel.
Met behulp van gegevens van het Low Frequency Array (LOFAR) en andere radiotelescopen, hebben de onderzoekers voor het eerst een zeer nauwkeurige telling van deze radiogalaxieën uitgevoerd. Ze pasten nieuwe statistische methoden toe om rekening te houden met het feit dat veel radiogalaxieën uit meerdere delen bestaan. De resultaten toonden aan dat de gegevens van de drie telescopen gezamenlijk een significante afwijking vertoonden, met meer dan vijf keer de standaardafwijking, wat in de wetenschappelijke gemeenschap als een sterk signaal wordt beschouwd.
Böhme verklaarde: “Onze analyse toont aan dat ons zonnestelsel zich sneller beweegt dan de huidige modellen voorspellen, met meer dan het drievoudige. Dit resultaat is duidelijk in strijd met de verwachtingen die zijn gebaseerd op de standaard kosmologie en dwingt ons om eerdere aannames te heroverwegen.”
Dominik J. Schwarz, een van de co-auteurs van de studie en kosmoloog aan de Universiteit van Bielefeld, benadrukte dat als ons zonnestelsel werkelijk met deze snelheid beweegt, we de basisveronderstellingen over de grote structuur van het universum moeten heroverwegen.
Deze studie bevestigt eerdere waarnemingen van quasar’s, de extreem heldere centra van verre sterrenstelsels waarin superzware zwarte gaten materia absorberen en enorme energie vrijgeven. Dezelfde anomalieën werden ook waargenomen in infrarood gegevens, wat aangeeft dat deze bevinding geen meetfout is, maar een waarneembaar kenmerk van het universum.
De onderzoekers onderstreepen hoe nieuwe observatiemethoden ons begrip van het universum kunnen transformeren en benadrukken de vele onbekende gebieden die nog wachten om verkend te worden. Dit opmerkelijke onderzoek werd op 10 november gepubliceerd in het tijdschrift Physical Review Letters.
