Ilpo Kojola, emeritus professor en gastonderzoeker bij het Natural Resources Institute Finland, is enthousiast. Op basis van verschillende gesprekken gelooft hij dat er in Loimaa een vrouwelijke beer is die jongen heeft gekregen. Dit zou betekenen dat er voor het eerst sinds de 19e eeuw een beerpopulatie in Varsinais-Suomi is ontstaan.
Kojola legt uit dat vrouwelijke beren die jonge hebben gekregen vaak in het gebied blijven. Als ze vrouwelijke jongen hebben, blijven deze meestal bij hun moeder in hun geboortegebied. Hij wijst er ook op dat Loimaan Kojonkulma dichtbij de grens met Pirkanmaa ligt, waar een populatie van tientallen beren aanwezig is.
Er is echter geen definitieve informatie of de jongen die in augustus zijn waargenomen dit jaar of vorig jaar zijn geboren. Kojola waarschuwt dat als ze dit jaar zijn geboren, dezelfde vrouwelijke beer volgend winter geen jongen kan krijgen. Zelfs als de waargenomen jongen vrouwtjes zijn, zal het nog jaren duren voordat ze zich voortplanten. Volgens Kojola kunnen we pas verwachten dat ze op zijn vroegst op driejarige leeftijd zelf jongen krijgen.
De waarnemingen van de jongen in Loimaa worden meegenomen in de schattingen van de beerpopulatie door het Natural Resources Institute.
Hannu en Margit Kopra, die de beren hebben gezien, vertellen over hun fietstocht op 21 augustus. De korenvelden aan de overkant van hun huis waren net geoogst, en aanvankelijk dacht Hannu dat de schaduwen die ze zagen overgebleven resten van de oogst waren. Toen de schaduw echter begon te bewegen, realiseerden ze zich dat ze naar twee jonge beren keken.
Een paar dagen later, terwijl ze weer op de fiets naar huis waren, zagen ze hetzelfde beest op ongeveer 25 meter afstand van hen. Dit keer was het een volwassen beer. “In het begin bewoog hij zich op handen en voeten, maar hij stond snel op zijn achterpoten en zakte daarna weer neer,” zei Hannu over dit indrukwekkende moment. “We besloten dat het beter was om met dezelfde snelheid naar huis te gaan,” voegt het stel eraan toe.
Margit merkt op dat de beer naar een beek aan de rand van het veld verhuisde. “Ik ben naar de kringloopwinkel geweest om een rendierbel te kopen, die ik nu bij me heb om lawaai te maken als ik in het bos ben.”
Enkele dagen na de waarneming van de volwassen beer zag een familielid van het paar twee jonge beren in de top van een dennenboom aan de rand van het bos. Het echtpaar heeft het bos in de achtertuin van de plek waar de beren waren gezien een maand niet meer bezocht. “De cantharellen bleven daar staan,” lacht Margit.
Na hun waarnemingen hebben de Kopra’s hun buren gewaarschuwd en contact opgenomen met een bekende jager, die de informatie doorgegeven heeft aan de lokale wildlife contactpersoon Seppo Wallin. Hij gelooft dat het paar correct heeft waargenomen.
Wallin zegt dat de beer die in Kojonkulma is gezien, net als de grote beer die in mei door het centrum van Loimaa zwierf, geen schade heeft berokkend aan bijenkorven en niet in vuilnisbakken heeft gezocht. “Hier is de populatie van reeën zo sterk aanwezig, dat ze niet op zoek hoeven naar voedsel op de erven van mensen,” legt Wallin uit.
Volgens hem heeft deze waarneming geen impact op de activiteiten van de lokale jachtvereniging. “Het is zeker onderwerp van gesprek geweest.”
Margit Kopra vertelt dat ze haar hele leven, meer dan 70 jaar, in hetzelfde huis heeft gewoond en nog nooit eerder een beer heeft gezien. In de loop der jaren heeft ze wel wolven, lynxen, vossen en wasberen gezien.
Wallin merkte op dat er in de buurt van Kojonkulma ook lynxen zijn waargenomen. Margit zegt dat ze geen angst heeft voor beren en dat de dieren altijd dicht bij haar hart hebben gestaan. Het paar heeft de jacht op vossen op hun grond verboden.
Het echtpaar is van plan om in het voorjaar de omgeving nauwlettend in de gaten te houden.
