In een ontdekking die wetenschappers en fans van biologische puzzels verrast heeft, heeft een onderzoeks-team van de Universiteit van Cambridge en het Helmholtz Instituut in Berlijn fossielen ontdekt van 97 miljoen jaar oud. Deze fossielen tonen aan dat mysterieuze wezens in staat waren om te navigeren met behulp van het magnetische veld van de aarde, vergelijkbaar met de moderne GPS-systemen.
Deze ontdekking biedt een unieke kijk op oude manieren van biologische navigatie en herschrijft een belangrijk deel van de geschiedenis van de evolutie van migrerende levensvormen op onze planeet.
De fossielen, die zijn gevonden op de oceaanbodem, dragen aanwijzingen voor de mogelijkheid van prehistorische wezens om het magnetische veld van de aarde te gebruiken om hun locaties te bepalen en enorme afstanden te navigeren, wat lijkt op een biologisch GPS-systeem. De resultaten van deze studie werden gepubliceerd in een vooraanstaand tijdschrift.
De magnetische fossielen vertegenwoordigen de kleine overblijfselen van oude wezens wiens identiteit nog onbekend is, maar die een geavanceerde navigatiestijl onthullen. Analyses hebben aangetoond dat deze oude wezens afhankelijk waren van het magnetische veld van de aarde, op een manier die doet denken aan moderne dieren zoals vogels en zeeschildpadden. Richard Harrison, een medeonderzoeker van de Universiteit van Cambridge, benadrukte dat deze bevindingen aantonen dat oude wezens in staat waren tot nauwkeurige navigatie, ondanks het ontbreken van visuele herkenningspunten in de oude oceanen.
Het team gebruikte magnetische tomografie om de interne structuren van de fossielen in kaart te brengen, wat wetenschappers in staat stelde te verkennen hoe het magnetische veld zich binnen deze wezens uitlijnde. Claire Donnelly, een onderzoekster bij het Max Planck Instituut, merkte op dat deze techniek het mogelijk maakte om geheimen van oude biologische navigatie te onthullen op een manier die eerder niet mogelijk was, en dat de resultaten inzicht geven in hoe dieren miljoenen jaren geleden rondtrokken.
Ondanks de aanzienlijke vooruitgang in de analyse blijft de identiteit van de wezens die deze fossielen produceerden een mysterie. Onderzoekers vermoeden dat ze mogelijk zeeslangen of andere migrerende wezens waren die in staat waren lange oceanen te oversteken. De studie suggereert dat deze oude dieren mogelijk een van de eerste wezens waren die een geavanceerd magnetisch gevoel ontwikkelden dat hen hielp te overleven en te navigeren.
Harrison wijst erop dat deze ontdekking een blik biedt op de evolutie die het eenvoudige magnetische gevoel van micro-organismen heeft getransformeerd in geavanceerde navigatiesystemen die door grotere dieren werden gebruikt. Dit legt de basis voor een beter begrip van hoe biologische navigatiecapaciteiten zich hebben ontwikkeld over miljoenen jaren.
Deze ontdekking werpt licht op het belang van magnetische navigatie voor het biologische voortbestaan van oude wezens en versterkt ons begrip van hoe het leven sinds de prehistorie is omgegaan met de magnetische velden van de aarde.
