De mysterieuze 3I/ATLAS blijft onder de aandacht van de wetenschappelijke gemeenschap en leidt tot nieuwe hypothesen, waarbij zelfs de mogelijkheid wordt onderzocht dat het iets niet-menselijk technologisch bevat. Een recente voorspelling van astrofysicus Avi Loeb suggereert dat de waargenomen anomalieën niet zonder betekenis zijn.
Loeb, die de leiding heeft over het Galileo-project, legt uit dat bepaalde onregelmatigheden zouden kunnen aantonen dat een geavanceerde beschaving misschien een strategisch punt in het zonnestelsel zou willen kiezen om zich op te concentreren – en dat punt zou wel eens Jupiter kunnen zijn, gezien zijn enorme omvang.
In een nieuw onderzoek heeft Loeb benadrukt dat als er nieuwe waarnemingen worden gedaan, deze belangrijke implicaties zouden kunnen hebben. De theorie krijgt steeds meer momentum dankzij een ongewone orbitale samenloop.
In de afgelopen maanden hebben astronomen van verschillende onderzoekscentra 3I/ATLAS met speciale aandacht gevolgd. Er circuleren al enige tijd hypothesen die het object in verband brengen met technologie of zelfs met een missie die van buiten het zonnestelsel komt. Loeb heeft gesuggereerd dat een anomalie in recente gegevens wijst op iets dat niet puur toevallig is.
Volgens zijn analyse heeft de snelheid van het object fluctuaties vertoond die meerdere keren zijn aangepast in de officiële berekeningen. Deze aanpassingen hebben de voorspellingen veranderd over hoe dichtbij het object Jupiter zal komen in maart 2026.
Bijzonder opmerkelijk is dat de geprojecteerde afstanden bijna samenvallen met een gebied dat bekend staat als de Hill-radius, de grens waar de zwaartekracht van Jupiter sterker is dan die van de zon. Loeb stelt dat deze bijna exacte uitlijning te opvallend is om te negeren. De updates van de niet-zwaartekrachtmodellen, die gebaseerd zijn op hoe het lichaam zich gedraagt wanneer het dichter bij de zon komt, verklaren niet volledig waarom de voorspellingen rond hetzelfde kritieke punt blijven rondzwerven vlakbij de gasreus.
Wat de implicaties kunnen zijn als de samenloop wordt bevestigd
Voor de wetenschapper is het meest intrigerende niet alleen de nabijheid tot Jupiter, maar ook de mogelijkheid dat 3I/ATLAS op een opmerkelijke manier zou kunnen interageren wanneer het de regio kruist waar de zwaartekracht van Jupiter de zwaartekracht van de zon overtreft. Loeb suggereert dat als de baan exact met deze grens samenvalt, het zou kunnen wijzen op een intentioneel gedrag en niet zomaar een orbitaal toeval.
De helderheid van het object, waargenomen zowel door ruimte-telescopen als in recente studies, wijst erop dat de activiteit intenser was dan verwacht toen het de zon naderde. Sommige onderzoeken suggereren dat zijn gedrag niet volledig overeenkomt met de momenteel toegepaste modellen, wat zou kunnen leiden tot een herbeoordeling van zijn werkelijke baan terwijl het zich haast naar Jupiter.
Het beslissende moment zal plaatsvinden tussen het einde van dit jaar en het begin van volgend jaar, wanneer nieuwe metingen vanaf ruimteschepen zoals Juno, Juice of Psyche kunnen helpen om het exacte pad van 3I/ATLAS met meer precisie te bepalen.
Loeb stelt dat als de uitlijning exact blijkt te zijn, dit geïnterpreteerd kan worden als een ontworpen manoeuvre en niet als een natuurlijk fenomeen. “Als de ongewone samenloop tussen de perijove afstand van 3I/ATLAS en de Hill-radius zich materialiseert, zou dit kunnen wijzen op een technologische signaal. In dat geval zou 3I/ATLAS mogelijk technologische apparaten zoals kunstmatige satellieten van Jupiter kunnen vrijgeven, mogelijk bij de Lagrangepunten L1 en L2 in de Hill-sfeer, waar de orbitalepCorrecties en brandstofvereisten minimaal zijn,” verklaart Loeb.
Volgens Loeb zouden deze plekken, bekend om hun lage energieverbruik om een baan te behouden, ideale locaties zijn om apparaten te plaatsen, alsof ze een soort observatie- of surveillancesplatform zijn. Voor nu is er nog niets bewezen, maar toekomstige observaties zouden cruciaal kunnen zijn.
