Tijdens de lange migratie naar Oceanië, kunnen een tak van Homo sapiens – onze moderne soort – in contact zijn gekomen en zich hebben vermengd met drie uitgestorven mensenrassen: Homo longi (bijgenaamd de Draakman), Homo luzonensis en zelfs Homo floresiensis (bijgenaamd de Hobbit).
Dit is de conclusie van een recent onderzoek gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Science Advances. Volgens Live Science leidde een team van onderzoekers, onder leiding van genetisch archeoloog Martin Richards van de University of Huddersfield (Verenigd Koninkrijk), een analyse van bijna 2.500 menselijke genen om de migratiegeschiedenis van de voorouders van Australië, Nieuw-Zeeland en andere landen in Oceanië te onderzoeken.
Het was een lange reis van het oude continent dat bekend staat als de Sunda-shelf – dat een groot deel van het moderne insulaire Zuidoost-Azië en een deel van het continentale Zuidoost-Azië omvat – naar Sahul, een oud continent dat uiteenviel in de delen van het huidige Oceanië.
De auteurs gebruikten een moleculair klokmodel, waarbij ervan wordt uitgegaan dat mutaties in DNA-sequenties met een vrij constante snelheid in de loop van de tijd plaatsvinden. Door de verschillen tussen twee DNA-sequenties te onderzoeken, konden ze schatten wanneer deze sequenties van elkaar afweken.
In deze studie werd specifiek mitochondriaal DNA (doorgegeven via de vrouwelijke lijn) en Y-chromosomaal DNA (doorgegeven via de mannelijke lijn) geanalyseerd.
De resultaten tonen aan dat mensen zich al 60.000 jaar geleden in het huidige Noord-Australië vestigden, duizenden jaren eerder dan de populaire schatting van 47.000-51.000 jaar van eerdere studies.
Genetische gegevens onthullen ook twee afzonderlijke kolonisatiegolven die gelijktijdig plaatsvonden, wat aantoont dat Homo sapiens via twee verschillende routes migreerde.
Een groep mensen kwam Australië binnen via de zuidelijke Sunda-shelf (de Indonesische archipel), terwijl de andere groep vanuit het noorden van de Sunda-shelf (de Filippijnen) arriveerde.
Deze twee groepen maakten aanvankelijk deel uit van dezelfde populatie die ongeveer 70.000-80.000 jaar geleden uit Afrika migreerde, maar zich daarna op verschillende manieren over het Euraziatische continent verspreidde, om uiteindelijk in de buurt van elkaar te komen in Zuidoost-Azië.
Deze reis leidde er ook toe dat beide groepen in contact kwamen met inheemse mensen op hun weg, waaronder de “Draakman” Homo longi in China en twee kleinere mensenrassen in Indonesië, Homo luzonensis en de “Hobbit” Homo floresiensis.
Het is nog onduidelijk hoe de interactie tussen deze gemeenschappen in Azië precies was, maar er zijn aanwijzingen dat er interspecifieke voortplanting heeft plaatsgevonden. Het bloed van deze eerste ‘hybriden’ is door de generaties heen verdund, waardoor alleen vage sporen van DNA zijn achtergebleven in sommige gemeenschappen.
