Dankzij warm weer en inspanningen voor natuurbehoud heeft een “schat” van het platteland van Noord-Ierland een bijzonder goed jaar gehad. De Marsh Fritillary vlinder, eerder wijdverspreid in het VK en Ierland, heeft de afgelopen eeuw drastisch afgenomen door veranderingen in de landbouwpraktijken.
Na jaren van samenwerking met landeigenaren door de organisatie Butterfly Conservation, tonen de laatste onderzoeken naar de silken caterpillar nesten enorme stijgingen aan. De organisatie benadrukt het belang van habitatherstel, omdat goed weer alleen niet voldoende is om decennia van achteruitgang te compenseren.
Kwetsbaar Levensmilieu
Deze vlindersoort is afhankelijk van één specifieke plant, de Devil’s-bit Scabious, die voorkomt op een verscheidenheid aan grasland- en heidegebieden, doorgaans begraasd door vee. Gedurende de 20e eeuw ging veel van dit habitat verloren door wijzigingen in de landbouwpraktijken.
Als natuurbeschermingsmanager voor Butterfly Conservation werkt Rose Cremin samen met boeren in Noord-Ierland om hen te helpen het land zodanig te beheren dat het de soort ondersteunt. Dit kan inhouden dat ze advies geven over waar en wanneer te grazigen en hoe gras te beheren.
Hoewel het weer belangrijk is, is het slechts een “korte-termijn beïnvloedende factor”. Aangezien klimaatverandering zowel positieve als negatieve effecten op vlinders kan hebben, moet de focus liggen op habitatherstel. “Belangrijker voor het voortbestaan van de soort is dat boeren en landbeheerders het land op de juiste manier beheren, zodat het habitat geschikt is, de voedselplant in overvloed aanwezig is en de grashoogte geschikt is voor de vrouwtjes om hun eieren af te leggen,” voegde ze toe.
Onderzoek naar Larvale Webben
Elke herfst voeren vrijwilligers van de organisatie een onderzoek uit naar de locaties waar het habitat wordt beheerd. Ze tellen de larvale webben of nesten waarin de rupsen zich groeperen na het uitkomen uit de eieren die op de Devil’s-bit Scabious zijn gelegd. Cremin zei dat er ongeveer “20 tot 50 of 100 individuele rupsen” in één web kunnen zitten.
“Ze spinnen dit rond hun voedselplant en eten de bladeren ervan. Wanneer deze uitgeput is, verhuizen ze naar de volgende plant. Zo zie je een spoor van oude verlaten webben en planten terwijl ze van de ene voedselplant naar de andere verhuizen.”
Het tellen van die verlaten nesten geeft een duidelijk teken van hoe het met de soort gaat. De locaties worden niet openbaar gemaakt voor maximale bescherming van de soort, maar op een locatie werd dit jaar met 53 nesten een stijging van 121% genoteerd vergeleken met 24 vorig jaar. Een andere boerderij registreerde 139 rupsen nesten, tegen slechts 24 vorig jaar. Op weer een andere locatie verviervoudigde het aantal, van vijf vorig jaar naar 27.
Waarom Neemt het Aantal Vlinders Af?
Net als veel andere vlindersoorten is de Marsh Fritillary univoltine, wat betekent dat hij slechts één generatie nageslacht produceert in zijn jaarlijkse levenscyclus. Dit nageslacht overwintert als larven in een gemeenschappelijk zijden web, ook wel hibernaculum genoemd. In de lente vormt elke rups een cocon voordat hij als volwassen vlinder verschijnt om zijn eigen eieren te leggen.
Het produceren van slechts één generatie per jaar maakt de soort kwetsbaar voor alles wat het voedsel en habitat dat ze nodig hebben beïnvloedt. Tussen 1985 en 2019 daalde de verspreiding met 43%. Bovendien worstelen vlinderpopulaties in het algemeen, met 80% in achteruitgang in zowel de hoeveelheid als de verspreiding sinds de jaren ’70.
