Wetenschappers hebben mogelijk een onbekend type kosmisch object ontdekt: een zwarte ster. Dit nieuws heeft veel opwinding veroorzaakt in de astronomische gemeenschap.
Gebruikmakend van de Webb Ruimte Telescoop, hebben astronomen in de vroege verschillende versies van het universum een aantal zogenaamde ‘kleine rode stippen’ ontdekt. De aard van deze stippen is onderwerp van discussie, maar één van deze rode objecten is bijzonder vreemd. Het lijkt een volledig nieuw type astronomisch object te zijn.
Volgens wetenschappers zijn alle ‘kleine rode stippen’ zo ver weg dat het licht van hen ongeveer 12 miljard jaar nodig had om ons te bereiken. Dit betekent dat wetenschappers deze objecten hebben waargenomen zoals ze waren, 1,8 miljard jaar na de Oerknal.
In eerste instantie suggereerden astronomen dat de zeer heldere, vreemde rode objecten enorme sterren konden zijn. Echter, de ‘kleine rode stippen’ voldeden niet aan de beschrijvingen van reguliere sterren. Later werd de hypothese geopperd dat dit zeer dichte sterrenstelsels konden zijn, die, ondanks hun relatief kleine formaat, honderden duizenden sterren bevatten. Dit roept echter vragen op over de fundamentele theorieën van sterrenstelselvorming in het vroege universum.
Een andere theorie stelt voor dat deze ‘kleine rode stippen’ actieve sterrenstelsels zijn, verborgen onder dikke lagen stof, die hen hun rode kleur geven. Actieve sterrenstelsels ontstaan wanneer materie in een spiraalvorm naar het centrum van een sterrenstelsel, waar een supermassieve zwarte gat zich bevindt, stroomt, en zo een extreem heet accretieschijf vormt. Deze theorie komt echter niet overeen met de modellen van bekende actieve kernstelsels die worden bevlekt door stof.
De auteurs van de studie hebben zich ten doel gesteld om in het vroege universum meer vreemde rode objecten te vinden. Dit leidde tot de ontdekking van nieuwe ‘kleine rode stippen’, waaronder één opmerkte object. Het licht van dit object heeft 11,9 miljard jaar gereist en was helderder dan al de andere ‘rode stippen’.
Astronomen vergeleken de modellen van sterrenvorming, sterrenstelsels en actieve sterrenstelselkernen met dit object, maar vonden geen volledige overeenkomsten. Vreemd genoeg bleef het lichtspectrum van het rode object wel zeer vergelijkbaar met dat van een enkele, enorme, hete ster of een compact sterrenstelsel. Daarom concludeerden wetenschappers dat dit object een zwarte ster kan zijn zoals niemand eerder heeft gezien.
Dit object verkrijgt energie niet door fusie, maar van een supermassieve zwarte gat, omgeven door een dikke waterstofgelaagdheid, die het licht dat van de accretieschijf van de zwarte gat komt, rood kleurt.
Dit houdt in dat het geen echte ster is, omdat er in het centrum geen nucleaire fusie plaatsvindt. De waterstofgassen zijn ook veel turbulenter dan in de atmosfeer van een gewone ster. Wetenschappers geloven dat de actieve kern van het sterrenstelsel de omringende gaswolk opwarmt op een vergelijkbare manier als nucleaire fusie de buitenste sterlaag verwarmt, wat een vergelijkbare uitstraling creëert.
De studie is gepubliceerd in het tijdschrift ‘Astronomy & Astrophysics’.
