De Maan en haar Fasen: Een Kijk op de Laatste Fase in October

De Maan en haar Fasen: Een Kijk op de Laatste Fase in October

Op woensdag 12 oktober zal de Maan zich in haar afnemende fase bevinden. Dit betekent dat het verlichte deel van de maan schijf zichtbaar elke nacht afneemt. De maanfasen in oktober 2025 volgen het natuurlijke ritme van de cyclus van de maan, ook wel de synodische maand genoemd, die gemiddeld 29,5 dagen duurt.

Belangrijke Data van de Maanfasen

  • Wassende Maan: 29 oktober, om 13:20
  • Volle Maan: 5 november, om 10:19
  • Afnemende Maan: 12 november, om 2:28
  • Nieuwe Maan: 20 november, om 3:47
  • Wassende Maan: 28 november, om 3:58

De Fasen van de Maan

Tijdens de cyclus van de Maan:

  • De wassende Maan volgt de nieuwe Maan en vertegenwoordigt de geleidelijke toename van het verlichte gebied;
  • De volle Maan verschijnt wanneer de zijde die naar de aarde is gericht volledig verlicht is;
  • De afnemende Maan markeert het afnemen van het zichtbare licht, wat het einde van de cyclus aangeeft;
  • De nieuwe Maan ontstaat wanneer de satelliet zich tussen de aarde en de zon bevindt, waardoor hij met het blote oog niet zichtbaar is.

Effecten van de Afnemende Maan

Deze fase heeft invloed op de oceanen, hoewel anders dan bij de volle Maan. De zwaartekracht van de Maan is nog steeds verantwoordelijk voor de getijden, maar tijdens de afnemende Maan zijn de getijden minder sterk dan de hoge getijden die typisch zijn voor de volle en nieuwe Maan.

Bovendien suggereren observatiestudies dat de geleidelijke vermindering van de nachtelijke helderheid het gedrag van verschillende zeedieren en nachtdieren beïnvloedt. De afnemende Maan levert minder licht, wat kan leiden tot veranderingen in eetpatronen, beweging en voortplanting, en stimuleert meer discrete en beschermde activiteiten. Organismen die gevoelig zijn voor deze fase zijn koralen, weekdieren, zeeschildpadden en trekvogels, die hun gewoonten aanpassen aan de verminderde lichtintensiteit.

Wetenschappelijke Aspecten en Feitjes

De Maan, de enige natuurlijke satelliet van de aarde, heeft een diameter van ongeveer een vierde van de aarde. De gemiddelde afstand bedraagt ongeveer 384.400 km, wat varieert afhankelijk van de elliptische baan: bij perigee komt ze op ongeveer 363.000 km, terwijl ze bij apogee kan oplopen tot 405.000 km.

De manier waarop we de verlichting waarnemen, varieert per hemisfeer. In het Zuidelijk Halfrond is de verlichte zijde van de wassende Maan naar links gericht, terwijl deze in het Noordelijk Halfrond naar rechts gericht is – een verschil dat kan worden verklaard door de kijkhoek.

Een ander opmerkelijk fenomeen is de synchrone rotatie, waarbij de Maan dezelfde tijd nodig heeft om om haar as te draaien als voor het rond de aarde draaien, waardoor we altijd dezelfde zijde zien. De tegenoverliggende regio, ten onrechte de “verborgen zijde” genoemd, ontvangt ook zonlicht maar kan alleen worden waargenomen met ruimtesondes en apparatuur.

Hoewel de Maan een sterke invloed heeft op de getijden, heeft de maanzwaartekracht geen directe impact op het menselijk lichaam. Tot nu toe zijn er geen wetenschappelijke bewijzen dat de fasen van de Maan het humeur, de gezondheid of het gedrag van mensen beïnvloeden.