De zee is een mysterieus gebied dat zowel dichtbij als ver weg is. Ongeveer 10% van de wereldbevolking woont aan de kust, terwijl 60% binnen 100 km van de zee leeft. Maar ondanks het feit dat de zee 71% van het aardoppervlak beslaat, weten we er nog relatief weinig van. Slechts 5% van de oceaan is in kaart gebracht, en het blijkt dat er zelfs nog minder van de diepzeebodem is verkend.
De oceaan wordt vaak vergeleken met de ruimte, een onontgonnen gebied vol mogelijkheden. Sinds de eerste mens op de maan landde in 1969 is de exploratie van de ruimte aanzienlijk vooruitgegaan, met talrijke technologische innovaties die hun weg naar onze dagelijkse levens hebben gevonden. Daarentegen staat de exploratie van de zeebodem nog steeds in de kinderschoenen. Onderzoek in de jaren ’60 door landen zoals Frankrijk en Duitsland kwam vaak stil te liggen om economische redenen.
De huidige menselijke interactie met de zee beperkt zich vaak tot olie- en gaswinning, aquacultuur en toerisme. Echter, de mogelijkheden onder de zeespiegel zijn onuitputtelijk. Van het bestuderen van mariene ecosystemen tot het observeren van de oceaanklimaatverandering, de zeebodem biedt tal van kansen. De verkenning van deze nieuwe wereld kan de traditionele opvattingen over territorium verleggen, terwijl gebieden onder water, die wel eens veel groter zijn dan aan land, toegankelijk worden.
De samenwerking en de ontwikkeling van onderwatersteden staan ook op het punt om de technologische innovatie te stimuleren. Volgens een rapport van NASA zijn er in 2021 alleen al 339.000 banen gecreëerd door verschillende onderzoeksprojecten, wat heeft geleid tot aanzienlijke belastinginkomsten.
Belangrijke landen wereldwijd beginnen de zee opnieuw te verkennen. De Verenigde Staten, die de laatste 40 jaar de enige operationele onderwaterbasis ter wereld – het Aquarius – hebben beheerd, plannen uitbreiding van hun onderzoeksfaciliteiten. China is een stap verder gegaan met hun ‘Hades-project’, waarin een onderwater AI-basis in de Zuid-Chinese Zee wordt gerealiseerd. Dit jaar zijn ze begonnen met de bouw van een commerciële onderwater datacenter voor de kust van Shanghai.
Verder zijn er ambitieuze plannen om onderwatersteden te ontwikkelen. Een Japanse firma heeft een project voorgesteld dat 6000 inwoners kan huisvesten op een diepte van 3000 tot 4000 meter, terwijl België van plan is een groene onderwaterstad voor 20.000 mensen te bouwen tegen 2065 als een oplossing voor klimaatverandering. Hoewel deze plannen nog in de beginfase zijn, benadrukken ze het belang van voortdurende exploratie en innovatie in de onderwaterwereld.
In Zuid-Korea zijn ze in de jaren 2020 begonnen met het realiseren van onderwatersteden, met plannen om tegen 2027 een onderzoeksmoduul in te richten dat drie bewoners kan herbergen, onder leiding van het Korea Institute of Ocean Science and Technology (KIOST).
In tegenstelling tot de ruimteverkenning, waar veel verder gevorderd is, bevindt de onderwaterexploratie zich nog in een vroeg stadium. De stad Busan, gelegen op de kruising van de Zuid- en Oostzee, is bijzonder geschikt voor deze onderwateronderzoeken, mede dankzij de aanwezige scheepsbouwindustrie. Onderzoekers zoals Han Taek-hee van KIOST benadrukken dat de diepzee een onbekend terrein is waar de mogelijkheden enorm zijn, ondanks de aanvankelijke hoge investeringen.
De ontdekking van onderwatersteden en het onderzoek naar ons mariene milieu zijn niet alleen cruciaal voor de toekomst van de mensheid, maar kunnen ons ook helpen bij het begrijpen en beschermen van onze oceaan en zijn hulpbronnen. De tijd om deze onbekende wereld te verkennen is nu!
