Vandaag heeft de wereld van de wiskunde en het onderwijs een zware klap gekregen. Het overlijden van Claudi Alsina laat een immense leegte achter, een soort leegte die moeilijk te vullen is.
Claudi Alsina was niet alleen een briljant wiskundige en didacticus; hij was een onuitputtelijke bron van enthousiasme, een bruggenbouwer tussen ideeën en mensen, een meester met een uitzonderlijk vermogen om complexe zaken eenvoudig te maken. Hij was inderdaad een meester van meesters!
Zijn blik was altijd vriendelijk, maar ook helder, nieuwsgierig en levendig. Waar anderen nummers en onzinnige vergelijkingen zagen, zag hij verhalen verbonden met de dagelijkse wereld. Waar anderen formules zagen, vond hij poëzie. Waar anderen moeilijkheden zagen, ontdekte hij kansen om te leren.
Zijn carrière is indrukwekkend: hoogleraar, productief onderzoeker, gepassioneerd verspreider van kennis, onvermoeibare spreker, initiatiefnemer van projecten en instellingen, public servant, en gids voor generaties studenten en collega’s. Maar bovenal was Claudi Alsina een humanist in de diepste en meest prachtige zin van het woord. Hij had die zeldzame eigenschap om iedereen zich belangrijk te laten voelen, om naast hen te staan in plaats van boven hen.
Zijn impact is zo groot dat het moeilijk te bevatten is: meer dan vijftig boeken, honderden artikelen, duizenden studenten die door zijn uitleg werden beïnvloed, duizenden lezingen die passies over de hele wereld aanwakkerden, en zijn briljante bijdragen aan de geometrie van Gaudí. Zijn academische en menselijke erfgoed zal altijd bij ons blijven.
Vandaag rouwen we om zijn heengaan, maar we weten ook dat er mensen zijn die, wanneer ze vertrekken, nooit helemaal weg zijn. Claudi Alsina is zo iemand. Zijn nalatenschap zal blijven leven in elke student die de magie van een stelling ontdekte dankzij hem, in elke docent die naar hem luisterde en met meer verlangen om te transformeren vertrok, in elke lezer van zijn boeken die verrast was door de liefde voor wiskunde zonder het te beseffen.
Hij laat ons een enorm werk en een nog groter les achter: dat kennis vreugde is, dat onderwijzen een daad van liefde is en dat nieuwsgierigheid een prachtige manier van leven is. Zoals hij zei: “Strakke wiskunde maak je met het hoofd en leer je met het hart” (14 juli 1999).
Rust in vrede, en moge zijn licht ons altijd vergezellen.
