Fossiele Afdrukken van 72 Miljoen Jaar in de Straten van Río Negro

Een studie onder leiding van Silvina de Valais, een paleontoloog van Conicet, heeft het mogelijk gemaakt om een vergeten erfgoed in Jacobacci te herstellen. Tussen de leisteenplaten schuilt een onschatbaar culturele erfgoed van Patagonië.

Het paleontologische erfgoed bevindt zich niet altijd in musea, academische instellingen of opgravingen, maar kan ook deel uitmaken van het dagelijkse leven, zelfs in iets gewoons als de stoep van een dorp zoals Ingeniero Jacobacci.

In de leisteenplaten die uit familie-carrières zijn gewonnen voor de bouw van huizen, was er een verborgen schat. De eerste ontdekking vond plaats in 1978, toen de paleontoloog en archeoloog Rodolfo Casamiquela fossiele afdrukken vond in de tegels van de stoep van een woning, afkomstig uit de carrière van de familie Rodríguez in de Monton Iló-regio.

Jaren later bestudeerde en beschreef de archeoloog de leisteen en gaf hij een wetenschappelijke naam aan de afdrukken: Patagonichnornis venetiorum en Tridigitichnus inopinatus. Het onderzoek kwam echter tot stilstand omdat de leisteinen naar het buitenland werden overgebracht en niemand kon de analyse voortzetten.

De leisteinen die deze afdrukken behouden, zijn gevormd tijdens het late Krijt, ongeveer 72 miljoen jaar geleden. “Jarenlang konden we het origineel werk van Casamiquela niet vinden, omdat een van de leisteinen werd geschonken aan de Italiaanse onderzoeker Giancarlo Ligabue, die het naar het Museo di Storia Naturale in Venetië bracht, waar het tegenwoordig wordt bewaard en tentoongesteld,” zegt de paleontoloog Silvina de Valais, die verbonden is aan het Instituto de Investigación en Paleobiología y Geología (IIPG) van de Nationale Universiteit van Río Negro.

Bijna dertig jaar later werd besloten om het volledige verhaal van de leisteen met wetenschappelijke en culturele waarde te reconstrueren. Hiervoor werden nieuwe technologieën, zoals 3D-fotogrammetrie, toegepast. “Het doel was om dat vergeten deel van het Argentijnse paleontologische erfgoed te herstellen en zowel op wetenschappelijk als cultureel niveau zichtbaar te maken,” legt de onderzoekster uit.

Een Venster naar het Leven in het Patagonische Krijt

In totaal werden er minstens negen leisteinen gevonden op de stoep uit dezelfde carrière, waarvan de meeste afdrukken bevatten die kunnen worden gekoppeld aan Patagonichnornis venetiorum. Desondanks is de onderzoekster van mening dat ze niets hebben kunnen vinden dat vergelijkbaar is met wat Casamiquela benoemde als Tridigitichnus inopinatus in de gedoneerde leisteen die zich in het Museo di Storia Naturale in Venetië bevindt.

Bovendien werden in dezelfde rotsen sporen van verschillende soorten ongewervelden geïdentificeerd, wat, samen met de geologische informatie van de dragende leisteinen, het mogelijk maakt om het paleo-omgeving van de regio in die tijd te reconstrueren. Deze verzameling van bewijzen onthult de interacties tussen verschillende organismen die dat oude ecosysteem bewoonden, wat tegenwoordig een “venster naar het leven van het Patagonische Krijt” betekent.

De Wetenschappelijke en Culturele Waarde van de Afdrukken

De fossiele afdrukken zijn unieke getuigen van organismen uit het verleden. Vaak hebben ze geen botten achtergelaten, maar wel het teken van hun passage. De afdrukken die in de leisteen zijn geconserveerd en zich nu in Venetië bevinden, zijn onvervangbaar, aangezien ze fossiele soorten hebben gedefinieerd en een onschatbare wetenschappelijke en culturele waarde bezitten.

“Het is niet ver van de gedachte dat deze afdrukken deel uit zouden kunnen maken van een educatieve of toeristische circuit in de regio. Ze zouden inderdaad het centrum kunnen worden van een project dat wetenschap, geschiedenis en toerisme combineert,” zegt Silvina de Valais.

De locatie zou geadresseerd kunnen worden, informatiemateriaal zoals brochures of QR-codes kunnen worden ontwikkeld en er zouden rondleidingen kunnen worden georganiseerd. Dit alles zou de ontdekking in waarde kunnen verhogen en de culturele en wetenschappelijke identiteit van de regio versterken, volgens de visie van de onderzoekster.

Van Welke Dieren Zijn de Fossiele Afdrukken van Jacobacci?

Patagonichnornis venetiorum en Tridigitichnus inopinatus zijn de benamingen van de fossiele afdrukken en niet van de dieren die ze hebben achtergelaten. “We weten niet precies wie die dieren waren, maar op basis van hun morfologie, leeftijd en verspreiding kunnen we ze schatten,” wijst de Valais aan.

Patagonichnornis venetiorum komt overeen met kleine afdrukken met drie slanke tenen, vergelijkbaar met die van bekendstaande kustvogels, de shorebirds. Daarentegen werd Tridigitichnus inopinatus oorspronkelijk door Casamiquela toegeschreven aan een kleine dinosaurus, mogelijk een hadrosaurus, de beroemde herbivoren met een “eendenbek”.