Onlangs bezocht de Nobelprijswinnaar fysica uit 2019, Didier Queloz, Taipei om deel te nemen aan het forum over de rol van wetenschap in de wereldwijde vredesagenda. Al bij zijn openingstoespraak legde hij de nadruk op de dringende situatie van onze planeet: “De aarde is uit balans, de opwarming is geen toekomst, het is nu.” Queloz zag in Taiwan niet alleen een crisis, maar ook hoop, en prees de documentaire “Wild Wetlands” die de kracht van wetlands als koolstofputten en het behoud van leven in beeld brengt. “Dergelijke beelden zijn de kracht die de wereld nodig heeft. Heldere, mooie en ontroerende beelden,” aldus Queloz.
Dringende waarschuwing over klimaatverandering
Tijdens zijn presentatie op 24 november in de auditorium van de National Taiwan Normal University, benadrukte Queloz de ernst van de wereldwijde opwarming en de bijbehorende risico’s voor de toekomst van Taiwan en de wereld. Met internationale steun van 30 Nobelprijswinnaars vestigde hij de aandacht op Taiwan als een belangrijk knooppunt voor wetenschappelijke diplomatie.
De twee gevaarlijke onevenwichtigheden
Queloz waarschuwde voor twee kritieke onevenwichtigheden die de aarde bedreigen:
- Energie-onevenwichtigheid: De snelle stijging van CO₂-concentraties in de atmosfeer verstoort de delicate balans van de warmte-uitwisseling van de aarde, wat leidt tot een steeds moeilijker omkeerbare wereldwijde opwarming.
- Koolstofcyclus-onevenwichtigheid: De snelheid waarmee mensen koolstof uitstoten, overschrijdt veruit de absorptiecapaciteit van bossen, wetlands en oceanen. “Het is alsof we een enorme hoeveelheid medicijnen in een zieke persoon injecteren, terwijl de organen niet kunnen metabolizen,” zei Queloz.
Drie mondiale oplossingen
Om deze klimaatcrisis te bestrijden, deed Queloz drie belangrijke voorstellen:
- Snel koolstof verminderen: de overgang naar hernieuwbare energie, het verhogen van de efficiëntie en het beheersen van kortlevende vervuilende stoffen.
- Koolstofputten versterken: beschermen van wetlands, bossen en oceanen, evenals technologische oplossingen voor koolstofverwijdering.
- Systeembeheer: wetenschap moet de gezamenlijke taal zijn, met aandacht voor rechtvaardigheid en risico’s.
Wetenschap als taal voor wereldwijde vrede
Queloz betoogde dat wetenschap kan zorgen voor gezamenlijke feiten die over nationale en ideologische grenzen heen helpen bouwen aan begrip. Voor Taiwan zijn er drie belangrijke overwegingen:
- Een kosmische perspectief dat nederigheid brengt en helpt de korte-termijn politieke gedachten te overstijgen.
- De derde millennium is een keerpunt voor de mensheid waarin technologie, ethiek en bestuur tegelijk moeten evolueren.
- Kunstmatige intelligentie moet een assistent zijn, en geen heerser; we hebben nieuwe “globale geestelijke projectiecapaciteiten” nodig.
Taiwan’s essentie op wereldschaal
De rol van Taiwan is cruciaal op verschillende terreinen:
- Wetenschappelijke diplomatie: verbinding met 30 Nobelprijswinnaars verhoogt zichtbaarheid.
- Onderwijsmodel: bevordering van interdisciplinair leren op het gebied van exoplaneten en klimaatwetenschap.
- Beleidsimplementatie: van het behoud van wetlands tot netto nul-steden en biodiversiteit.
- Inspiration voor de volgende generatie: betrokkenheid bij instrumentontwikkeling, datawetenschap en onderzoek naar aardse systemen.
Recensie van “Wild Wetlands”
Queloz prees speciaal de documentaire “Wild Wetlands”, onder leiding van professor Feng Weida, gefilmd door regisseur Feng Zhenlong. Hij merkte op: “De documentaire combineert nauwkeurige ecologische observaties met filmtaal op een prachtige manier, zowel wetenschappelijk als poëtisch.” Hij concludeerde: “De film maakt klimaatverandering niet abstract en toont op een aangrijpende, geloofwaardige en haalbare manier hoe wetland het leven en koolstofputten beschermt.”
Queloz sloot af met zijn diepgaande indruk van Taiwan: “Wetenschap is de praktijk van nieuwsgierigheid. ‘Wild Wetlands’ vertaalt nieuwsgierigheid in actie en bescherming.”
