Iain McGilchrist, een gerenommeerde psychiater, filosoof, schrijver en neurowetenschapper, heeft diepgaand onderzoek gedaan naar de werking van de hersenen en hoe deze onze waarneming van de wereld beïnvloeden. Volgens McGilchrist zijn er twee hersenhelften, elk verantwoordelijk voor verschillende aspecten van ons leven. In recente gesprekken heeft hij zijn bevindingen gedeeld over hoe deze hemisferen ons dagelijks functioneren en onze wereldbeeld vormgeven.
McGilchrist legt uit dat elk hemisfeer de wereld op een unieke manier waarneemt, ondanks dat ze gelijktijdig werken. Hij is de auteur van verschillende invloedrijke boeken, waaronder ‘De meester en zijn gezant’ en ‘De verdeelde hersenen en de vorming van de westerse wereld’. Zijn grondige documentatie en onderzoek hebben hem een autoriteit gemaakt op het gebied van neurowetenschap.
In zijn analyses gaat hij dieper in op de peculiariteiten van linkshandigen. Hij merkt op dat linkshandigen vaak minder symmetrische hersenen hebben, wat zowel een voordeel als een nadeel kan zijn. “Linkshandigen zijn doorgaans beter in het omgaan met driedimensionele ruimtes en hebben een sterkere intuïtieve aanleg,” zegt hij. Deze unieke kenmerken kunnen hen in bepaalde situaties een voordeel geven.
McGilchrist gaat verder door de functies van elke hersenhelft uit te leggen. “Mammals, inclusief mensen, hebben de capaciteit nodig om op twee manieren aandacht te besteden: nauwkeurig en gericht, en open en duurzaam. De linkerhelft van de hersenen bekijkt de wereld als een verzameling van afzonderlijke stukjes: vast, categorisch, levenloos en uit de context gehaald. De rechterhelft daarentegen, ziet het in beweging, als een samenhangend geheel vol betekenis,” verduidelijkt hij.
Zijn overtuiging is dat onze hersenen niet alleen samenwerken, maar ook elkaars functies versterken. “We gebruiken beide hemisferen tegelijkertijd; ze overlappen en collaboreren. Het ene lijkt op een kaart, terwijl het andere de levendige wereld vertegenwoordigt die door de kaart wordt weergegeven,” voegt hij eraan toe.
Hierbij verwijst hij naar zijn uitgebreide onderzoek, waarin hij meer dan 6.000 studies documenteerde. “Ik heb gelijk. Er is overweldigend bewijs dat de hemisferen verschillende visies van de wereld produceren,” bevestigt hij.
Tot slot reflecteert McGilchrist op de dominante hersenhelft in het menselijke denken in de 21e eeuw. Hij legt een verband tussen de ontwikkeling van ons denken en de geschiedenis; volgens hem heeft de linkerhelft de overhand genomen sinds de Verlichting en vooral sinds de industriële revolutie. “Alles is technisch en letterlijk geworden. We leven in een bureaucratie van gedachten, die gericht is op bruikbaarheid. De hemisfeer die het leven niet begrijpt, neemt de beslissingen,” concludeert hij.
