Tijdens een expeditie in de Weddellzee, Antarctica, hebben onderzoekers honderden visnesten ontdekt onder de Larsen C-ijskap. De missie aan boord van het onderzoeksschip SA Agulhas II onthulde meer dan duizend cirkelvormige kuilen, gemaakt door de soort Lindbergichthys nudifrons. Deze nesten, georganiseerd in geometrische patronen, benadrukken de complexiteit van het lokale ecosysteem en onderstrepen de noodzaak van mariene bescherming.
De onderzoekers documenteerden deze ontdekking terwijl ze op zoek waren naar het legendarische schip HMS Endurance, dat in 1915 verging. De niche kwam vrij na de afbraak van de A68-ijsschots in 2017, waardoor het gebied toegankelijk werd. In januari 2019 begon het team aan een 49-daagse missie gericht op het bestuderen van het lokale zeeleven en het zoeken naar het Endurance. De aanwezigheid van zee-ijs verhinderde echter een volledige verkenning van de wrakstukken.
Michelle Taylor, een onderzoeker van de Universiteit van Essex, merkte op: “Het zee-ijs was een uitdaging omdat er een ophoping van zee-ijs rondom dit gebied was. We moesten ons een weg banen tussen de ijsbergen terwijl we vooruit gingen.” Ondanks dat het schip niet werd gevonden — wat pas in 2022 zou gebeuren — registreerden de wetenschappers unieke beelden van de diepten met behulp van de afstandsbediening “Lassie”.
De opgenomen beelden toonden meer dan duizend cirkelvormige kuilen, georganiseerd in verschillende onderscheidende patronen in het sediment. Bij het bekijken van de beelden ontdekten de onderzoekers vissen en larven binnen de nesten, die werden gebouwd door soorten bekend als stekelroggen.
“Meer dan duizend nesten in de bestudeerde gebieden toont aan hoe de verkenning van onze wereld nog steeds gaande is,” aldus Russ Connelly, de hoofdonderzoeker. De soort is aangepast aan diepe en koude wateren en bouwt cirkelvormige nesten die ongeveer vier maanden door de mannetjes worden bewaakt, terwijl ze zich moeten beschermen tegen roofdieren zoals loyale sterren en zee- wormen.
De wetenschappers identificeerden verschillende organisatorische patronen: overlappende nesten, in halve maan gerangschikt, regelmatig uitgelijnd, en gedistribueerd in ovale, U-vormige of geïsoleerde formaten. De meest voorkomende vorm waren clusters, die ongeveer 42% van het totaal vertegenwoordigden. Volgens de onderzoekers fungeert deze regeling als een collectieve verdediging. Dit patroon is in overeenstemming met de “egoïstische kuddetheorie”, waarbij individuen zichzelf beschermen door andere individuen tussen zichzelf en een naderende roofdier te plaatsen.
Geïsoleerde nesten lijken vaker bij grotere vissen te horen die zich zelfstandig kunnen verdedigen. De onderzoeksgroep observeerde ook lintwormen in de buurt, roofdieren die eieren vinden via chemische signalen. De onderzoekers suggereren dat de clusters deze wormen “kunnen verwarren”, waardoor ze het moeilijker maken om een specifiek nest te identificeren.
Eerdere expedities hebben al vergelijkbaar gedrag in de regio waargenomen, die soorten herbergt zoals de ijsvis — een dier met transparant bloed. Voor specialisten geeft de herhaalde ontdekking aan dat het ecosysteem complexer is dan voorheen gedacht. De resultaten onderstrepen, volgens de auteurs, de urgentie om een Mariene Beschermde Gebied in de Weddellzee op te richten, zoals voorgesteld door de Commissie voor de Behoud van Mariene Levensmiddelen in de Antarctica.
“Het is van vitaal belang om deze unieke omgevingen te verkennen en te bestuderen voordat we iets verliezen waarvan we nooit wisten dat we het hadden,” zei Connelly.
