Wetenschappers hebben vijf verschillende “era’s” van hersenveroudering vastgesteld, die lopen van de kindertijd tot de ouderdom. Deze fasen zijn cruciaal voor ons begrip van hoe onze hersenen zich ontwikkelen en functioneren in verschillende levensstadia.
Een Verlengde Adolescentiefase
Een van de opmerkelijke bevindingen van de studie is dat er een langdurige “adolescentiefase” bestaat die van ongeveer 9 tot 32 jaar duurt. Gedurende deze periode ondergaat onze hersenstructuur significante veranderingen, wat leidt tot een verbeterde communicatie tussen verschillende hersengebieden.
Belangrijke Overgangen in de Hersenontwikkeling
Onderzoekers van de Universiteit van Cambridge hebben een precisietijdlijn in kaart gebracht voor wanneer onze hersenen van kind naar volwassene overgaan, en uiteindelijk in achteruitgang raken. De belangrijkste leeftijdsmijlpalen omvatten een overgang bij de leeftijden 9, 32, 66 en 83.
Fase 1: Kindertijd (0-9 jaar)
Tijdens de kindertijd is de hersenontwikkeling in volle gang. Miljarden verbindingen worden gecreëerd en belangrijke hersenverbindingen worden versterkt, terwijl zwakkere synapsen afsterven als onderdeel van wat neurowetenschappers “synaptische snoeid” noemen.
Fase 2: Adolescentie (9-32 jaar)
Adolescentie is een meerjarige fase in de hersenontwikkeling. Gedurende deze periode vindt meer verfijning plaats in de hersencommunicatie. De hersenen worden efficiënter en beter geïntegreerd, wat leidt tot veranderingen in de hersenstructuur die pas eind twintiger en begin dertiger jaren stabiliseren.
Fase 3: Volwassenheid (32-66 jaar)
Op 32-jarige leeftijd is de hersenstructuur volwassen. Deze fase wordt gekenmerkt door een stabilisatie van intelligentie en persoonlijkheid. De efficiëntie van de hersenen bereikt een piek en blijft meer dan 30 jaar lang relatief constant.
Fase 4: Vroege Veroudering (66-83 jaar)
Rond de leeftijd van 66 begint de hersenveroudering merkbaar te worden. De hersenstructuur krimpt subtiel, en er vindt een geleidelijke reorganisatie van hersennetwerken plaats, wat kan leiden tot een verhoogd risico op ziektes.
Fase 5: Late Veroudering (83+ jaar)
Bij 83 jaar en ouder begint de connectiviteit in de hersenen scherp af te nemen. Het witte hersenstof dat vroeger overvloedig aanwezig was, begint te vervagen, en de functie van de hersenen wordt steeds meer afhankelijk van een paar specifieke gebieden.
Volgens professor Tara Spires-Jones, die niet bij het onderzoek betrokken was, is deze studie zeer interessant en sluit deze goed aan bij wat neurowetenschappers al weten over de verouderende hersenen. Echter, draagt ze eraan bij dat niet iedereen deze netwerkwijzigingen op exact dezelfde leeftijden zal ervaren.
Deze bevindingen kunnen ons helpen te begrijpen waarom sommige hersenen anders ontwikkelen en kunnen leiden tot een dieper begrip van neurodegeneratieve aandoeningen zoals dementie.
