In Australië zijn er aanwijzingen gevonden voor het bestaan van een gigantische haai die 115 miljoen jaar geleden aan de noordkust van het continent leefde. Deze ontdekking suggereert dat het bereiken van enorme afmetingen door haaien misschien eerder gebeurde dan voorheen gedacht.
De zeldzame wervels die zijn gevonden in de sedimenten van de oude Tethysoceaan behoren tot een vroege roofdier die de zee deelde met grote reptielen in het tijdperk van de dinosauriërs. De voorouders van de moderne haaiensoorten verschenen ongeveer 135 miljoen jaar geleden en hadden oorspronkelijk een lengte van ongeveer één meter. In de loop der tijd hebben ze zich ontwikkeld tot enorme soorten, maar de botten van haaien bestaan voornamelijk uit kraakbeen dat slecht bewaard blijft, waardoor de paleontologische dossiers voornamelijk bestaan uit tanden.
Het ontdekken van gepreserveerde wervels is daarom een zeldzame gebeurtenis. Vijf gedeeltelijk gemineraliseerde wervels werden gevonden in een rotsachtig kustgebied nabij de stad Darwin. Hun grootte overschrijdt de 12 centimeter in breedte, wat groter is dan de wervels van een volwassen witte haai. Analyse van de morfologie wees uit dat het monster behoort tot de familie van de kardabiodontidae — een groep van grote roofhaaien die ongeveer 100 miljoen jaar geleden leefde.
Opvallend is dat de Australische vondst ongeveer 15 miljoen jaar ouder is dan andere bekende vertegenwoordigers van deze groep en al de karakteristieke enorme afmetingen vertoont. Een internationale groep onderzoekers heeft gedetailleerd werk verricht om de grootte van deze oude roofdier te reconstrueren. Volgens hun bevindingen kon de haai een lengte van acht meter bereiken. Dit maakt het de vroegst bekende superroofdier onder de moderne haaiensoorten.
