Wetenschappers hebben recent een opmerkelijke ontdekking gedaan die de menselijke evolutie in een nieuw daglicht stelt. In Ethiopië zijn fossielen gevonden die behoren tot een weinig bekende, recent benoemde soort van vroegere menselijke verwanten, die gelijktijdig met het beroemde “Lucy” (Australopithecus afarensis) soort leefde in hetzelfde gebied.
Dit nieuwe bewijs kan de status van Lucy als een rechtstreekse voorouder van de moderne mens (Homo sapiens) ter discussie stellen. Tot de ontdekking in 2009, toen een voetbeen werd gevonden in Burtele, Ethiopië, werd gedacht dat Lucy’s soort de enige menselijke verwant was die daar meer dan drie miljoen jaar geleden leefde.
Het voetbeen dat werd ontdekt, behoort duidelijk niet tot Lucy’s soort. Het heeft een grote teen die naar de buitenkant gericht is, vergelijkbaar met hoe sommige apen takken kunnen vastgrijpen. Dit inzicht heeft geleid tot het benoemen van een nieuwe soort, “Deyiremeda” (Australopithecus deyiremeda), op basis van een onderkaak die ook in Burtele werd ontdekt en die ongeveer 3,4 miljoen jaar oud is.
De aankondiging van deze nieuwe soort leidde tot enige controverse binnen de wetenschappelijke gemeenschap. Vanwege de schaarste aan fossielen, kan de identificatie van nieuwe takken in de menselijke stamboom spannende, maar ook heftige debatten oproepen.
Een recent gepubliceerd onderzoek in het tijdschrift Nature heeft echter bevestigd dat de fossielen, inclusief een onderkaak met twaalf tanden, daadwerkelijk behoren tot de “Deyiremeda” soort. Yohannes Haile-Selassie, de hoofdonderzoeker van de studie aan de Arizona State University, zei: “Wij hebben geen twijfel dat het Burtele voetbeen en deze tanden en onderkaak tot dezelfde soort behoren.”
Dit onderzoek biedt meer inzicht in deze soort en kan aanwijzingen geven over de werkelijke voorouders van de Homo-sapiens. Een van de vragen die eerder waren gerezen was hoe “Deyiremeda” gelijktijdig met Lucy kon bestaan. Uit het nieuwe onderzoek blijkt dat Deyiremeda voornamelijk in bossen verbleef en waarschijnlijk voedsel uit de bomen at, terwijl Lucy meer tijd op de grond doorbracht. Deze ecologische verschillen maakten coëxistentie mogelijk.
John McNabb, een archeoloog van de University of Southampton, die niet betrokken was bij dit onderzoek, prees de nieuwe bevindingen. Hij merkte op: “Er zullen altijd sceptici zijn, maar ik geloof dat deze nieuwe ontdekkingen en de bevestigingen van eerder gevonden fossielen het voor veel onderzoekers gemakkelijker zullen maken om het bestaan van Deyiremeda te accepteren.”
Haile-Selassie vroeg zich af: “Is het mogelijk dat er een andere soort is die meer in aanmerking komt als de echte voorouder van het geslacht Homo? Wij weten het niet, alles hangt af van toekomstige ontdekkingen.”
