Een baanbrekende wetenschappelijke ontdekking daagt gevestigde geologische concepten uit. De Suez-Graben, een markante geologischeformatie in Egypte, toont in tegenstelling tot eerdere aannames duidelijke tekenen van activiteit. Lange tijd beschouwd als inactief, onthult de formatie nu verrassende dynamiek.
Onder leiding van David Fernández-Blanco, wetenschapper bij het Instituut voor Diepzeeonderzoek in China en het Imperial College London, is aangetoond dat de Suez-Graben continu verder uitzet. Deze resultaten zijn gepubliceerd in het gerenommeerde vakblad Geophysical Research Letters.
De Suez-Graben: Actief en Dynamisch
Wetenschappers hebben de Suez-Graben lange tijd beschouwd als een inactieve continentale kloof, een door sedimenten gevulde spleet in de aardkorst. Door de vorm van de kloof en de rivieren die deze kruisen, evenals de locatie en hoogte van oude koraalriffen boven zeeniveau te analyseren, hebben zij vastgesteld dat de Suez-Graben nog steeds actief uitbreidt.
Het is belangrijk om de Suez-Graben niet te verwarren met het bekender Suez-kanaal. Terwijl laatstgenoemde een door mensen gemaakte waterweg is die de Middellandse Zee verbindt met de Rode Zee, is de Suez-Graben een natuurlijke geologische structuur in dezelfde regio. Deze strekt zich uit over 300 kilometer lengte en 80 kilometer breedte en is ontstaan door tektonische processen miljoenen jaren geleden.
Geologische Principes Op Zijn Kop
Het onderzoeksteam gebruikte een multimethodische benadering om de aanhoudende activiteit aan te tonen. Digitale hoogtemodellen onthulden breuken in jongere gesteentelagen, terwijl oude koraalriffen boven zeeniveau als indicatoren dienden. Daarnaast toonden in kaart gebrachte rivieren ongebruikelijke hellingspatronen aan die wijzen op tektonische bewegingen. De metingen toonden aan dat de kloof zich met 0,26 tot 0,55 millimeter jaarlijks uitbreidt. Hoewel deze snelheid lager is dan eerder gemeten waarden, komt deze overeen met de activiteit van andere gematigd actieve rekgebieden zoals het Basin and Range in de Verenigde Staten.
Deze ontdekking daagt een fundamenteel principe van de geologie uit. De eerdere leer stelde dat continentale rifts ofwel actief blijven of inactief worden. De Suez-Graben laat echter een derde ontwikkelingspad zien: na een wijziging van de plaatbewegingen miljoenen jaren geleden is de activiteit verminderd, maar niet gestopt. Deze inzichten onderstrepen de noodzaak om vermeend inactieve scheuren wereldwijd opnieuw te beoordelen en te onderzoeken of een vertragingsproces zonder falen een gangbare evolutionaire route is bij intracontinentale scheuren.
Gevolgen voor de Regio
Deze ontdekking heeft verstrekkende gevolgen voor het gebied rond de Golf van Suez. De aanhoudende tektonische activiteit zal de landschapsontwikkeling op lange termijn beïnvloeden en kan aanzienlijke gevolgen hebben voor de inschatting van aardbevingsrisico’s in de regio. De studie toont overtuigend aan dat de evolutie van continentale rifts complexer verloopt dan voorheen werd aangenomen.
