Er zijn enkele fascinerende ontdekkingen gedaan over de aarde die ons begrip van onze planeet kunnen veranderen. Wetenschappers hebben het bestaan van zogenaamde LLSVP’s ontdekt, wat staat voor “large low shear wave provinces”. Deze structuren werden voor het eerst opgemerkt in de jaren ’80 en zijn te vinden op ongeveer 2900 kilometer onder het aardoppervlak.
Deze gebieden van de aarde vertonen een afwijkende samenstelling, wat leidt tot het verlangsamen van seismische golven die er doorheen reizen. Men denkt dat deze geheimzinnige structuren zich onder Afrika en in de Stille Oceaan bevinden.
Oude Mysteries en Theoretische Ontdekkingen
Er zijn verschillende theorieën ontstaan over de oorsprong van deze structuren. Sommige wetenschappers beschouwen ze als een ‘begraafplaats’ van oude tektonische platen, terwijl anderen geloven dat ze de overblijfselen zijn van een oude magma-oceaan. De meest intrigerende theorie suggereert echter dat deze structuren delen zijn van een Mars-groot object genaamd Theia, dat ooit met de aarde in botsing kwam en zo de maan vormde.
Recente studies geleid door onderzoekers van de Rutgers Universiteit wijzen naar een andere mogelijke verklaring. Volgens geodynamica-expert Yoshinori Miyazaki is de oplossing voor het mysterie te vinden in de chaotische periode van de geboorte van de aarde.
Verband tussen de Aarde en zijn Kern
Vroegere modellen hadden een fundamentele tekortkoming: als de aarde ooit bedekt was met een magma-oceaan, dan zou de samenstelling van de diepe rotsen niet overeenkomen met wat wij nu waarnemen. Er ontbrak een “geheime component”. Nieuwe simulaties suggereren dat deze component de kern van de planeet zelf is geweest. Toen de jonge aarde nog een “vloeibare, plastische bol” was, begon de kern te koelen en krimpen onder druk.
Het model suggereert dat lichtere elementen zoals magnesiumoxide en siliciumdioxide sneller kristalliseerden dan ijzer, en door de opwaartse druk naar de oppervlakte werden geduwd. Dit materiaal “lekte” uit de kern en vermengde zich met de bovenliggende magma-oceaan.
De Impact op de Aardse Geschiedenis
Dit chemische ‘vervuiling’ bevorderde de vorming van mineralen zoals bridgmaniet en seifertiet, die tot op de dag van vandaag deze diepe regio’s domineren en een verklaring geven voor de vertraging van seismische golven.
Wat dit allemaal betekent is enorm: de structuren onder Afrika zijn nu verbonden met de verzwakking van het magnetische veld boven de Atlantische Oceaan en kunnen ook een rol gespeeld hebben bij de opstart van de plaattektoniek. Dit is cruciaal, want zonder plaattektoniek en een magnetisch veld zou de aarde waarschijnlijk niet geschikt zijn voor leven.
Volgens onderzoekers zoals Miyazaki helpt deze studie ons beter te begrijpen hoe de aarde zich heeft ontwikkeld en waarom het zo’n bijzondere plek in het universum is.
