De komeet 3I/ATLAS blijft een mysterie, met veel onbekende aspecten die nog onontgonnen zijn. Op dit moment beweegt de komeet zich richting de aarde en wordt verwacht dat deze op 19 december het dichtste bij onze planeet komt, op een afstand van 269 miljoen kilometer.
Nieuwe gegevens van de TESS-telescoop wijzen erop dat dit intrigerende interstellaire object al twee maanden voor de officiële ontdekking op 2 juli is waargenomen. De laboratoria voor zonne-astronomie van het IKI RAN melden dat 3I/ATLAS is ontdekt op recent gepubliceerde archiefbeelden genomen tussen 7 mei en 2 juni van de TESS-telescoop. Het object werd officieel ontdekt begin juli. Deze gegevens zijn aangeleverd door het Goddard Space Flight Center. TESS heeft gegevens verzameld sinds 2018.
Volgens het IKI RAN was de komeet gedurende twee maanden (voor juli) al in ons zonnestelsel aanwezig. Dit suggereert dat de theorieën van voorstanders van het idee van een kunstmatige oorsprong van het hemellichaam, zoals de theorieën van Avi Loeb, mogelijk weerlegd kunnen worden. Dit betekent dat 3I/ATLAS geen “buitenlandse ruimtevaartuig” is dat onverwacht ons zonnestelsel binnenviel, maar een typische komeet die volgens zijn eigen baan beweegt.
Bovendien heeft de TESS-telescoop bevestigd dat de komeetachtige activiteit van het object al werd waargenomen op ongeveer een miljard kilometer van de zon. Momenteel beweegt 3I/ATLAS zich volgens de voorspelde baan met een geringe afwijking.
Er is een zwakke, niet-gravitational acceleratie aanwezig. In november toonden beelden van het interstellaire object 3I/ATLAS een druppelvormige coma (een vage wolk van stof en gas die de vaste kern van de komeet omringt) die ongeveer één boogminuut in de richting van de zon is uitgerekt. In dezelfde periode registreerde het JPL Horizons-volgsysteem deze niet-gravitational acceleratie, die een fractie van de gravitatieversnelling van de zon bedraagt.
Desondanks blijven er een aantal onverklaarde anomalieën bestaan, zoals gerapporteerd door astronomen van het IKI RAN. Dit omvat ongewone chemische samenstellingen van de komeet en een opvallend hoge verhouding van de snelheid van methanolvorming ten opzichte van waterstofcyanide (een kenmerk dat bij soortgelijke kometen eerder nauwelijks werd waargenomen).
