Er zijn nieuwe fascinerende informatie opgedoken over komet 3I/Atlas die volley aan observaties en speculaties heeft veroorzaakt. De bekende Harvard-onderzoeker Avi Loeb heeft opnieuw de nieuwsgierigheid van astronomen aangewakkerd met een onthullende blogpost die een ongekend beeld van de komet bespreekt.
De afbeelding, genomen op 20 november 2025 door M. Jäger, G. Rhemann en E. Prosperi, toont 3I/Atlas op een afstand van 326 miljoen kilometer van de aarde. Wat opvalt aan deze opname zijn de twee smalle jets die zich als een X vormen en zich tot een miljoen kilometer van de komet uitstrekken. Deze geometrie is opvallend en ongebruikelijk, wat Loeb ertoe aanzet om een fundamentele vraag te stellen: waarom zijn deze lijnen zo recht?
Loeb wijst erop dat komet 3I/Atlas niet statisch is. Het draait om zijn as met een periode van 16,16 uur. Als de komet zich gedroeg volgens de tradionele sublimatie van ijs en gasuitstoot, zouden we een veel minder gestructureerd patroon zien, zoals spiraalvormige of onregelmatige lijnen. Maar wat we op de afbeelding zien zijn perfect rechte lijnen, zonder enige onderbreking of kromming, wat de vraag oproept of er iets anders aan de hand is.
Als we de mogelijkheid van gasjets uitsluiten, wat zouden deze lijnen dan kunnen zijn? Loeb denkt dat het eenvoudigweg sporen zijn die zijn achtergelaten door fysieke objecten die zich hebben losgemaakt van de komet. Hij suggereert dat deze lijnen de trajecten van kleine mini-objecten markeren die zich van 3I/Atlas hebben verwijderd.
Als deze mini-objecten dichtbij het perihelium zijn ontsnapt, waar 3I/Atlas op 29 oktober 2025 het dichtst bij de zon was, hebben ze een afstand van een miljoen kilometer in 22 dagen afgelegd. Dit komt neer op een snelheid van 500 m/s ten opzichte van 3I/Atlas. Deze objecten zouden kunnen bestaan uit ijskorrels die van het oppervlak van de komet zijn afgebroken of kleine sondes die van een techologisch moederschip zijn gelanceerd.
Loeb benadrukt dat de komende weken cruciaal zullen zijn voor het verifiëren van deze theorieën. De sleutelvraag is of deze mini-objecten authentiek zijn of dat ze artefacten zijn van satellietwaarnemingen. Als deze objecten gewoon ijskristallen zijn, zouden ze langzaam moeten verdwijnen. Maar als ze kunstmatig zijn, kunnen ze hun structuur behouden en misschien zelfs hun koers aanpassen.
Professor Loeb voegt hieraan toe dat wetenschappelijke nauwkeurigheid van het grootste belang is. We moeten er absoluut zeker van zijn dat wat we op de foto zien een astronomiefenomeen is en geen artefact veroorzaakt door technologisch falen of foto-bewerking. Als we kunnen bevestigen dat deze objecten echt zijn, staan we mogelijk voor de vraag die de geschiedenis kan veranderen: is dit de natuur die ons met ijs belaagt, of heeft iemand onlangs sondes de ruimte in gestuurd?
De komende weken zullen ongetwijfeld meer onthullen over de mysterieuze komet 3I/Atlas en wat er zich daadwerkelijk afspeelt in onze ruimte.
